Joga

Joga wywodzi się z Indii, gdzie jest praktykowana w różnych odmianach od ponad 4000 lat. Termin joga ma wiele znaczeń, ale dwa spośród nich oddają najpełniej istotę tego systemu: ujarzmienie i zjednoczenie.

Ujarzmienie własnego ciała, zmysłów, zachcianek, popędów, nie chodzi tu jednak o wyparcie lub stłamszenie, ale o zapanowanie nad nimi, tak, aby nam służyły oraz pomagały w rozwoju fizycznym, psychicznym i duchowym.

Drugie znaczenie terminu joga to zjednoczenie - tego, co fizyczne, psychiczne i duchowe, zsynchronizowanie na najwyższym możliwym poziomie. Takie poddanie, aby mogło przejawić się to, co w nas najlepsze. Jest to, więc system samodoskonalenia, samodyscypliny, który ma przygotować nas do poznania swojej prawdziwej Natury, życia zgodnie z nią i zjednoczenia z Najwyższym.

Joga to jedna z 6 wypracowanych w tradycji wedyjskiej ścieżek duchowego rozwoju prowadzących do wyzwolenia - darsiana. Każda z tych ścieżek oparta była na pewnych założeniach natury filozoficznej. Są to założenia nierozerwalnie związane z uniwersalnymi prawami szacunku do życia, prawdy i cierpliwości, które są niezbędnymi czynnikami w wypracowywaniu spokojnego oddechu, zrównoważonego umysłu i nieugiętej woli. W tym właśnie tkwią moralne wartości jogi.

Podstawowym i najstarszym, przynajmniej z zachowanych i dostępnych nam, traktatem jogi są Jogasutry. Autorstwo Jogasutr tradycja indyjska przypisuje Patańdżalemu. Z nazwiskiem Patańdżalego są związane trzy dzieła z różnych dziedzin: 1) Mahabhasja - komentarz do gramatyki Paniniego; 2) Jogasutry - traktat o jodze 3) Patańdżalatantra - traktat medyczny.

W starożytności wszelką wiedzę bramińską kondensowano w formie tzw. sutr. Etymologicznie sutra znaczy nić, sznur (wiążący, łączący), stąd później - reguła, zbiór reguł. Sutra jest zwięzłą niczym telegraficzną formą wyrażania myśli. Jogasutry są tekstem złożonym ze 195 takich sutr.

W Jogasutrach Patańdżali definiuje jogę jako: „citta-vrutti-nirodhaha", czyli powściągnięcie, powstrzymanie zjawisk, pobudzeń świadomości albo umysłu. Słowo citta oznacza umysł w sensie ogólnym, jako złożony z trzech sfer: a) manas (umysł indywidualny) - sfery mającej zdolność uwagi, wyboru i odrzucania; jest to zmienna, nierozstrzygająca władza umysłu; b) buddhi (intelekt, rozum) - zdolności rozstrzygania, stwierdzania różnic między rzeczami; c) ahamkara (ego, jaźń) - władzy psychicznej, która umożliwia stwierdzenie „ja wiem".

Słowo vrutti oznacza działalność, postępowanie, sposób bycia, a także stan umysłu. Joga jest metodą uciszenia niespokojnego umysłu i skierowania energii na twórcze tory. Jak potężna rzeka uregulowana systemem tam i kanałów tworzy rozległy zbiornik wodny, chroni przed suszą i dostarcza energii przemysłowi, tak poddany kontroli umysł jest rezerwuarem spokoju i wytwarza potężną energię dla duchowego rozwoju człowieka.