Automatyka napędu dzwonów

Konstrukcje napędów dzwonów dotychczas opierały się o wykorzystanie silnika obrotowego i zespołu kół pasowych, klinowych, łańcuchowych, zębatych czy układów korbowych. W stosunku do nich układ napędu dzwonu zbudowany w oparciu o silnik liniowy posiada następujšce cechy:

• dzwon napędzany silnikiem liniowym steruje się sam z taką częstotliwością na którą mu pozwala jego ciężar i budowa zawieszenia co umożliwia prawidłowe równomierne bicie serca dzwonu
• przedłużone jest "życie" dzwonu przez dokładne ustawienie kąta wychylenia, a tym samym siły uderzenia serca
• siła wyindukowana poprzez pole magnetyczne działa w sposób bardzo łagodny, nie powoduje targnięć, gwałtownych przyspieszeń
• nie posiada żadnych układów korbowych, kół, pasów, łańcuchów psujących wygląd architektoniczny dzwonnicy
• nie ma trwałego połączenia między napędem, a dzwonem co w przypadkach braku zasilania umożliwia ręczne dzwonienie czego nie posiadają inne rozwiązania
• jest bardzo oszczędny pod względem pobieranej mocy, nie powoduje gwałtownych jej zmian przy rozruchu i hamowaniu, iskrzeń i zakłóceń radioelektrycznych przy zastosowaniu układów tyrystorowych
• spełnia wszystkie wymogi bezpieczeństwa przeciwpożarowego, może pracować blisko elementów łatwopalnych (np. sucha drewniana konstrukcja dzwonnicy) gdyż obudowa silnika zalana jest niepalną żywica epoksydową, a wewnątrz znajduje się czujnik termiczny automatycznie wyłączający silnik przy nadmiernym nagrzaniu
• elementy napędu nie wymagają praktycznie żadnej konserwacji.